Ο Συντελεστής Nakamoto είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τρόπους μέτρησης της αποκέντρωσης σε blockchain δίκτυα. Ο όρος προέρχεται από τον δημιουργό του Bitcoin, Satoshi Nakamoto, και εκφράζει το ελάχιστο πλήθος οντοτήτων (όπως miners, validators ή nodes) που απαιτούνται για να ελεγχθεί μια κρίσιμη παράμετρος του δικτύου, όπως η επικύρωση συναλλαγών ή η δημιουργία νέων blocks.

Γιατί είναι σημαντικός ο Συντελεστής Nakamoto;

Η αποκέντρωση είναι βασικός στόχος των blockchain δικτύων, καθώς διασφαλίζει:

• Ανθεκτικότητα σε επιθέσεις: Όσο υψηλότερος είναι ο Συντελεστής Nakamoto, τόσο πιο δύσκολο είναι για μια οντότητα να αποκτήσει τον έλεγχο του δικτύου.

• Αποφυγή μονοπωλίων: Εάν λίγοι παίκτες ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της εξόρυξης ή του staking, το blockchain μπορεί να γίνει κεντροποιημένο.

• Δίκαιη κατανομή εξουσίας: Η αποκέντρωση εξασφαλίζει ότι καμία ομάδα δεν μπορεί να επιβάλει κανόνες κατά βούληση.

Πώς υπολογίζεται;

Ο Συντελεστής Nakamoto αντιστοιχεί στον αριθμό των κορυφαίων οντοτήτων που πρέπει να συνεργαστούν για να αποκτήσουν τον έλεγχο μιας συγκεκριμένης λειτουργίας του δικτύου. Για παράδειγμα, αν πέντε mining pools ελέγχουν πάνω από το 50% του hashing power ενός δικτύου Proof-of-Work, τότε ο Συντελεστής Nakamoto είναι 5.

Παραδείγματα Nakamoto Coefficient σε διάφορα blockchain:

• Bitcoin: Γύρω στο 4-5, καθώς μερικά μεγάλα mining pools κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος του hashing power.

• Ethereum (PoS): Υπολογίζεται γύρω στο 5-7, ανάλογα με την κατανομή των stakers.

• Solana: Έχει σχετικά υψηλό Συντελεστή Nakamoto, γύρω στο 20-30, λόγω της μεγάλης κατανομής των validators.