Τα κρυπτονομίσματα διαφημίζονται ως αποκεντρωμένα και αδιάβλητα, αλλά είναι δυνατόν να «παγώσουν» σε ένα blockchain; Η απάντηση εξαρτάται από το δίκτυο, το είδος του κρυπτονομίσματος και τους μηχανισμούς διακυβέρνησής του.
Αποκεντρωμένα vs. Κεντρικοποιημένα Κρυπτονομίσματα
Τα περισσότερα παραδοσιακά blockchain, όπως το Bitcoin και το Ethereum, λειτουργούν σε αποκεντρωμένα δίκτυα χωρίς κεντρική αρχή που μπορεί να παγώσει κεφάλαια. Οι συναλλαγές είναι αμετάκλητες, και μόνο ο κάτοχος των ιδιωτικών κλειδιών μπορεί να τις διαχειριστεί. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου κρυπτονομίσματα μπορούν να «παγώσουν» ή να καταστούν μη διαθέσιμα:
Τα stablecoins, όπως το USDT (Tether) και το USDC (Circle), είναι παραδείγματα ψηφιακών νομισμάτων που εκδίδονται από εταιρείες με τη δυνατότητα να παγώσουν ή να ακυρώσουν συναλλαγές. Οι εκδότες αυτών των νομισμάτων διατηρούν λίστες αποκλεισμού και μπορούν να απαγορεύσουν τη χρήση συγκεκριμένων διευθύνσεων σε περιπτώσεις απάτης, νομικών κυρώσεων ή κλοπής.
Ορισμένα blockchain με λειτουργία έξυπνων συμβολαίων επιτρέπουν τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων μέσω διακυβέρνησης DAO (Αποκεντρωμένων Αυτόνομων Οργανισμών). Αν η κοινότητα αποφασίσει, μπορεί να εγκρίνει αλλαγές στο πρωτόκολλο που επηρεάζουν χρήστες ή να μπλοκάρει κεφάλαια που σχετίζονται με κακόβουλες δραστηριότητες.
Παρόλο που το blockchain είναι ανθεκτικό στη λογοκρισία, οι ρυθμιστικές αρχές έχουν βρει τρόπους να παγώνουν κεφάλαια, ιδίως μέσω κεντρικών ανταλλακτηρίων που συμμορφώνονται με κυβερνητικούς κανονισμούς. Αν ένα ανταλλακτήριο συνεργάζεται με αρχές, μπορεί να παγώσει λογαριασμούς που εμπλέκονται σε ύποπτες συναλλαγές.
Αν και τα περισσότερα κρυπτονομίσματα είναι σχεδιασμένα να λειτουργούν χωρίς περιορισμούς, ορισμένα μπορούν να παγώσουν είτε λόγω κεντρικού ελέγχου από τους εκδότες τους είτε μέσω μηχανισμών διακυβέρνησης. Ο βαθμός ελέγχου εξαρτάται από το είδος του νομίσματος και τη φύση του δικτύου στο οποίο λειτουργεί.
